از نظر طب قدیم ایران گرم و خشك و نارس آن سرد و خشك است . انبه نارس تولید كننده بلغم و سودا در بدن می باشد.
انبه بسیار مقوی بوده و تقویت كننده بدن است .
ادرار آور است .
انبه برای بهبود سرطان ریه و خون و پروستات مؤثر است.
رنگ صورت را درخشان می كند .
دهان را خوشبو می كند .
انبه دارای مقدر زیادی اسید گالیك است . بنبراین سیستم هضم را ضد عفونی و تمیز می كند .
انبه تمیز كننده خون می باشد .
انبه تقویت كننده قوای جنسی است .
خوردن انبه بوی بد بدن را از بین می برد .
برای رفع اسهال مفید است .
یبوست را برطرف می كند .
خوردن انبه ، سردرد ، تنگی نفس و سرفه را از بین می برد .
برای درمان بواسیر مفید است .
عطش را برطرف می كند.
انبه حرارت بدن را كاهش می دهد و تب را پائین می آرود .
انبه چون گرم است برای گرم مزاجان مناسب نیست و این اشخاص باید آنرا با سكنجبین بخورند .
زیاده روی در خوردن میوه انبه نارس و ترش، برای آقایان می تواند باعث کم شدن اسپرم گردد.
مضرات :
هضم انبه برای بعضی از افراد سخت است و ممكن است ایجاد خارش و دمل نمائید .
اگر خون انبه ایجاد نفخ بكند باید آنرا با زنجبیل خورد .
